Ik wil nuttig werk doen
Jaren geleden deed ik een interimklus bij een opdrachtgever in het oosten van het land. Ik mocht de mensen heel graag, de opdracht was super, maar toch kreeg ik steeds meer last van onrust, van stress.
Zelfreflectie: Het duurde maanden voordat het écht helder voor me werd: Ik kon mijn ei niet kwijt. In die tijd stelde ik mezelf de vragen: Ben ik dan wel geschikt voor deze opdracht? Moet ik zaken anders aanpakken? Zie ik dingen wellicht niet goed? Echter het gevoel werd alleen maar sterker: Ik kon niet toevoegen, wat ik écht zou willen toevoegen.
Het systeem: Ik zag dat de mensen in de organisatie vastzaten in patronen, in hun overtuigingen. Met oogkleppen op, bleef de meerderheid het druk hebben. De ervaren werkdruk was enorm en de spanning groot. Ik verdiende er goed, de opdracht was leuk, maar ik kon geen nuttige bijdrage leveren.
Oplossing: We hebben gekeken naar oplossingen en het besproken met veel verschillende teams en groepen. Het bewustzijn groeide, maar de ‘verslaving’ was sterk. Dus uiteindelijk hebben we een nieuwe collega gezocht en gevonden die de opdracht van me over heeft genomen.
Aflevering Tegenlicht: De uitzending van zondag 24 maart (zie hieronder de link), ging over “Mijn bullshitbaan”. Volgens David Graeber heeft meer dan twintig procent van de werkende mensen in het Westen het idee dat wat ze doen weinig zin heeft. Werkzaamheden gaan in tegen hun principes. Het is zelfs werk dat, als het niet zou worden gedaan, door niemand wordt gemist. De wereld zou er zelfs beter van worden, als het gewoon zou blijven liggen.
Gevangenis: Waarom blijven we dan toch en werken we ons ‘ziek’?
- We zijn ons er niet van bewust of we ‘onderdrukken’ deze gevoelens, omdat we bang zijn om daadwerkelijk actie te ondernemen
- We zijn ons er wel van bewust, maar kiezen voor de illussie: “straks als …, wordt het vast beter” of “Wat moet ik anders?” of “Ik vind nergens meer werk met dit salaris”, etc. etc. etc
Een nieuw feodaal systeem: In deze aflevering licht de Amerikaanse antropoloog David Graeber het fenomeen ‘bullshitbaan’ toe. Het beeld dat hij schetst, verklaart een hoop hedendaagse fenomenen, zoals de almaar uitdijende bureaucratie in bedrijven. Volgens Graeber is de managerscultuur van vandaag een soort van nieuw feodaal systeem, waarbinnen topmanagers hun koninkrijkjes opbouwen onder de vlag van efficiëntie. De bouwstenen zijn nutteloze afdelingen waar mensen de weg kwijtraken.
Dat mensen de weg kwijtraken in organisaties, herken ik heel erg. Dat geldt voor alle lagen, ook de managerslaag. En ook voor externe consultants. Ik merk dat de intentie van de mensen goed is, maar het lijkt wel of we het contact met dat wat ons écht bezielt kwijt zijn geraakt. Waar willen we samen voor gaan? Waar worden we blij van? Het begint in ieder geval bij bewustwording: Waarom, Hoe en Wat wil je doen in je werk (en leven). Vervolgens stap je, eventueel met wat hulp, uit je eigen vaste patronen.
Hilarisch: Blijkbaar moet ook dit dus nog hilarischer worden, zodat nog meer mensen ‘wakker worden’ en elkaar gaan helpen om ‘de stap te zetten’. Het bekijken van deze aflevering van Tegenlicht is een ‘must’, vind ik.
KLIK HIER om de volledige aflevering te zien
En hieronder tref je een impressie aan van de aflevering.