Hier een stukje uit de Volkskrant van zaterdag 23 maart jl., uit een prachtig artikel over terroristen in Zuid-Amerika die zich bekeren. Hierin worden redenen genoemd voor het ontstaan van de guerrillabewegingen in het verleden. Door deze zo helder te belichten (status-, ego- en machtsverslaving van personen in de VS), wordt Trump’s uitspraak echt hilarisch: ‘Het zijn allemaal criminelen’. Ook de consequenties van deze uitspraak zijn hilarisch, namelijk het gebruik van traangas door de VS op mensen die vluchten voor het geweld van guerrillatroepen en het willen bouwen van ‘de muur’ van Trump.
Daarnaast wordt alles wat nu gebeurt n.a.v. de recente verkiezingen in Nederland (veel stemmen voor Forum voor Democratie), de aanslag in Nieuw-Zeeland, in de tram in Utrecht, de klimaatveranderingen, het dilemma over vrouwenrechten in de VN, etc, etc, etc… allemaal steeds hilarischer.
Maar ik blijf hoop houden. Want ik geloof dat het nut van de hilariteit is, dat steeds meer mensen bewust worden van de invloed van status- ego- en machtsverslaving. Polariteiten worden steeds extremer tegenover elkaar gezet. Waardoor het steeds helderder wordt, dat sommigen echt de weg kwijt. Onderdrukte persoonlijke en collectieve trauma’s leiden tot extreem gedrag. Uiteraard ben ik niet blij met al het geweld en de gevolgen voor de slachtoffers. Ik ben echter wel blij met het steeds zichtbaarder worden van de oorzaken van dit extreme gedrag: ‘We vallen door de mand’. En omdat nieuwe inzichten zullen gaan leiden tot ander gedrag, is er hoop.
Bovendien is het goed om ons te realiseren dat de meesten van ons allen, gewoon in liefde en respect samenleven en werken. En daar waar er échte verbinding is, is er ook minder ruimte voor afgunst of disrespect. Ik geloof dat in ieder mens dit verlangen naar échte verbinding aanwezig is, weliswaar soms ver weggestopt, maar het is er wel. Als we ons daarop focussen, wordt dit ook sterker. Dus ja, er is zeker heel veel hoop…
Hetzelfde effect van hilarisch gedrag, zie ik ook bij mijn klanten. Hilarisch gedrag in organisaties leidt er toe dat steeds meer mensen gaan ‘doorzien’ hoe de vork in de steel zit. Er is steeds meer oog voor -overigens doorgaans goedbedoeld- ego-, status- en machtsverslavend gedrag. Mensen vallen steeds sneller door de mand, omdat we meer en meer inzicht krijgen en gevoelig worden voor deze symptomen. En dat is mooi, want dat geeft weer hoop…
PS. Hieronder het hele artikel uit de Volkskrant over de ‘bekering’ van guerrillastrijders. Het is geen ideaal-plaatje, maar het is wel weer een stap de goede richting in…
