Onze dochter van 17 is gisteren begonnen ‘als student’. Eén dag in de week met de trein naar school. Vier dagen in de week, reist ze van haar bed naar de koffie in de keuken, om vervolgens weer op haar slaapkamer neer te ploffen achter de laptop. In het weekend doet ze leuke dingen met vrienden.
Lekker stappen en dansen met hordes jongeren horen er nu even niet bij. De corona-maatregelen zorgen ervoor dat de tijd voor veel pubers er heel anders uitziet dan we gewend waren.
Wat heeft dit allemaal voor consequenties voor de TOEKOMST? Ik weet het niet.
Ik, als Marianne, 51 jaar, zelfstandig ondernemer en vrij, ben dankbaar voor de kansen die ‘Corona’ ons biedt. In die zin, dat ze laat zien in welke waan(zinnige) tijd we leven. Het creëert CHAOS waaruit nieuwe mooiere dingen kunnen ontstaan.
Weet ik dat zeker? Nee, ik weet dat niet zeker, natuurlijk. Maar ik kan het zo wel benaderen, het zo ervaren en daarop vertrouwen.
“Ja maar, Marianne, hoor ik dan mensen zeggen. Dat is wel heel erg kortzichtig allemaal. Denk eens aan al die mensen die agv corona ziek zijn geworden en overleden zijn??”.
Ja, dat is verschrikkelijk. Dat wil je niet meemaken. Dat is een dramatisch. En je wilt daar alles aan doen om dat te voorkomen. Natuurlijk…
Maar heeft de ANGST ons niet IN DE GREEP?
Ik zeg van wel.
Ik vertrouw er op dat we dit steeds HELDERDER gaan ZIEN. Dat we steeds bewuster worden van WELK GEDRAG VOORTKOMT UIT ANGST.
Omdat ik er op vertrouw dat dit gebeurt, zie ik steeds meer mensen die zich hier van BEWUST zijn. Dit leidt tot MOOIE gebeurtenissen waarin mensen elkaar vinden vanuit een diepe verlangen zich te VERBINDEN. Denk aan de demonstraties in de Berlijn, London en andere grotere steden afgelopen zaterdag. Of denk aan de vrouwen in Frankrijk die pamfletten ophangen tegen vrouwenmoord. Aan Belarus. #Safethechildren. #Blacklifematters…
En ja, ik zie ook de andere kant. Want de angst wordt steeds groter. Mede dankzij de corona-maatregelen gebeuren er steeds meer hilarische dingen. De spanning stijgt. De POLARITEIT wordt groter. Wat verschrikkelijk is. Eng kan zijn, maar ons ook kan AANZETTEN TOT BEWEGING. Want er moet wel iets gaan gebeuren.
Oude systemen die onze natuur niet meer dienen, zullen verder uit elkaar vallen. En dit zal gepaard gaan met verschrikkelijke drama’s. Dat kan niet anders.
Maar ondanks het verschrikkelijke van de persoonlijke drama’s, vertrouw ik er op – vanuit een groter perspectief – dat ons VERLANGEN NAAR VERBINDING EN VERTROUWEN (niet te verwarren met hoop) er voor gaat zorgen dat we ONS NIET LATEN VANGEN door onze eigen angst en (weggestopte) onwetendheid. “Wir haben es nicht gewusst“…
Zaken die vanuit angst gecreëerd zijn, komen steeds meer AAN en IN het LICHT. Vertrouwen zal steeds meer de plek van de angst gaan innemen. Waarmee ook meer ruimte komt voor liefde.
Mijn dochter gaat hier de VRUCHTEN van plukken.
En wij weer van haar… Het NIEUWE LEIDERSCHAP wordt het nieuwe normaal. Want leiderschap is ontdekken welk gedrag voortkomt uit angst. Leiderschap is elkaar respectvol feedback geven, samen reflecteren. Leiderschap is ‘door het angsgedreven gedrag’ heen kijken.
Het is er van uitgaan dat iedereen een betere wereld wil. Ook al lijkt dat niet altijd zo.
Ik vertrouw er op!
Marianne